காவியத்தின் ஓவியம்!

நினைவுகள் நெஞ்சோடு

கனவுகள் கண்ணோடு

நெஞ்சோடும் கண்ணோடும் நெகிழ்ந்து

வாஞ்சையோடு வஞ்சி உனை

நித்தம் நிகழ்வினில் நிறுத்த விளைந்தேன்….

கேள்வி எழுந்தது – ஏன் ?

வேள்வி வலுத்தது – பதில்….

பின்னூட்டமாய் பித்தம் வேண்டாம் என

கண்ணும் கருத்துமாய்

காலத்திற்கு காத்திருந்து

காதலை காவியமாக்கினேன்…..

காவியத்தின் ஓவியம் – நீ!!